Κούσκο: η πρωτεύουσα των Ίνκας

Πούνο (ΠΕΡΟΥ)

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΝΟ ΣΤΟ ΚΟΥΣΚΟ. Χτισμένο το 1668, όταν λειτουργούσε εδώ ορυχείο ασημιού, το Πούνο διαθέτει αποικιακά κτίρια και καθεδρικό ναό, που έχουν απομείνει από την ισπανική κατοχή.

Πούνο (ΠΕΡΟΥ)

ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΝΟ ΣΤΟ ΚΟΥΣΚΟ. Πανοραμική άποψη του Πούνο. Το Πούνο είναι χτισμένο σε υψόμετρο 3.820 μ. Το ψύχος σε αυτό το υψόμετρο είναι τρομερό, ειδικά το χειμώνα (δικό μας καλοκαίρι). Τους βροχερούς μήνες οι κατολισθήσεις και οι πλημμύρες είναι πολύ συνηθισμένες.

Πούνο (ΠΕΡΟΥ)

Υπαίθρια αγορά υφαντών στα υψίπεδα μεταξύ Πούνο και Κούσκο.

Μεταξύ Πούνο και Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Στο γεωγραφικό σύνορο μεταξύ Πούνο και Κούσκο, ένας ντόπιος νεαρός ποζάρει στον φακό παρέα με ένα αλπακά που χρησιμοποιεί για μικρές καθημερινές εργασίες.

Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Στον αυχένα της οροσειράς, μεταξύ Πούνο και Κούσκο, μια πινακίδα σημειώνει το όριο μεταξύ των δύο πόλεων. Εδώ το υψόμετρο φτάνει τα 4.335 μέτρα και το οξυγόνο είναι κατά 45% μειωμένο. Οι αισθήσεις του ταξιδιώτη δοκιμάζονται αφόρητα...

Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Στον αυχένα της οροσειράς, στο γεωγραφικό όριο μεταξύ Πούνο και Κούσκο, ένα ενήλικο αλπακά ψάχνει για τροφή δίπλα στο δρόμο. Το αλπακά (Llama pacos) είναι μηρυκαστικό ζώο που συναντάται στις Άνδεις στο Περού, τη Χιλή και τη Βολιβία. Χρησιμοποιούνταν από τους Ίνκας για τη μεταφορά εμπορευμάτων. Από το τρίχωμα του αλπακά υφαίνονται υφάσματα και βελούδα, τα οποία είναι γνωστά με την ίδια ονομασία.

Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Το Κούσκο ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας. Στη γλώσσα των Κέτσουα σημαίνει «Ομφαλός της γης». Είναι η αρχαιολογική πρωτεύουσα της Αμερικής και κατοικείται συνεχώς μέχρι σήμερα. Είναι κτισμένη στα 3.326 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και έχει 1.100.000 κατοίκους.

Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Το Κούσκο, εκτός από σπουδαίο τουριστικό κέντρο της Ν. Αμερικής, είναι πολύ σημαντική πανεπιστημιούπολη με σχολές που ειδικεύονται στους πολιτισμούς των Άνδεων και στη ζωγραφική. Σύμφωνα με τον μύθο των Ίνκας, η πόλη κτίστηκε από τον Σάπα Ίνκα Πατσακούτι, που μεταμόρφωσε το βασίλειο-πόλη του Κούσκο στην τεράστια αυτοκρατορία του Ταχουαντινσούγιου (Tahuantinsuyu).

Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Η περίβολος του Καθεδρικού Ναού στο Κούσκο. Οι Ίνκας έκτισαν το Κούσκο με ενελώς διαφορετική σύλληψη και σχεδιασμό σε σχέση με τις ευρωπαϊκές πόλεις. Σχεδιάστηκε ώστε να έχει τη μορφή ενός πούμα, όπου το οχυρό του Σατσαχουαμάν (Sacsahuaman) να είναι το κεφάλι και η σύμβολή των ποταμών Χουατανάι (Huatanay) και Τουγιουμάγιο (Tullumayo) διοχετεύθηκε σε κανάλια και "ίσιωσε" ώστε να μοιάζει με ουρά.

Κορικάντσα, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Μια από τις πλατείες του Κούσκο, ακριβώς κάτω από τα τείχη της Κορικάντσα. Οι πρώτοι Ισπανοί έφθασαν το 1533, αλλά επίσημα η πόλη ιδρύθηκε για δεύτερη φορά από τον Φρανσίσκο Πιζάρρο το 1543: ονομάστηκε "Η πολύ ανώτερη και μεγάλη πόλη του Κούσκο" (Very noble and great city of Cusco). Πάνω στα θεμέλια της παλιάς πόλης των Ίνκα οι Ισπανοί έκτισαν πολλά κτίρια, αντικατέστησαν τους ναούς με εκκλησίες και τα παλάτια με αρχοντικά για τους κατακτητές, δημιουργώντας μ' αυτή τη μίξη ισπανικής και αρχιτεκτονικής των Ίνκα, ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα.

Κορικάντσα, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Πάνω από την εντυπωσιακή Κορικάντσα (Qorikancha), τον ναό του Ήλιου των Ίνκα, έκτισαν το μοναστήρι και την εκκλησία του Santo Domingo, τα οποία καταστράφηκαν με τον μεγάλο σεισμό του 1650. Ξανακτίστηκαν και καταστράφηκαν πάλι με το σεισμό του 1950 και κτίστηκαν εκ νέου όπως είναι μέχρι σήμερα.

Κορικάντσα, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Τα περίφημα τείχη της Κορικάντσα: εντυπωσιακοί σχηματισμοί και τέλεια αρχιτεκτονική, με απόλυτη ευθυγράμμιση. Παρότι δεν υπάρχει ανάμεσά τους κάποιο συνδετικό στοιχείο, οι ογκόλιθοι είναι με τόση ακρίβεια τοποθετημένοι, που δεν χωράει ανάμεσα τους ούτε η μύτη ενός μαχαιριού...

Κορικάντσα, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Αναπαράσταση του "Φωτοδότη Ήλιου", μέσα στο Ιερό του Ήλιου, στην Κορικάντσα.

Κορικάντσα, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Χρυσή αναπαράσταση του ουράνιου θόλου, μέσα στο "Ιερό του Ήλιου" στην Κορικάντσα.

Σαξαχουαμάν (ΠΕΡΟΥ)

Το απροσπέλαστο σε εισβολείς και σεισμούς, οχυρό του Σαξαχουαμάν, στέκει αγέρωχο,σχεδόν πέντε αιώνες μετά την πτώση της αυτοκρατορίας των Ίνκας. Η αρχαιολογική περιοχή βρίσκεται αμέσως πάνω από το βόρειο μέρος του Κούσκο και περιλαμβάνει δύο λόφους τοποθετημένους σε κάθε πλευρά που επιβλέπουν την πλατειά πεδιάδα.

Σαξαχουαμάν (ΠΕΡΟΥ)

Και οι δύο λόφοι ήταν σε μεγάλο βαθμό καλυμμένοι από κτίσματα, τα θεμέλια των οποίων φαίνονται ακόμη στην επιφάνεια τους. Ατενίζοντας την κατασκευή με τους τεράστιους ογκόλιθους που χρησιμοποιούσαν για να κτίσουν τα τείχη αυτά, δεν μπορείς παρά να απορείς και να θαυμάζεις τις ικανότητες αυτών των τεχνιτών.

Σαξαχουαμάν (ΠΕΡΟΥ)

Ακόμα και με τα σημερινά πρότυπα σύγκρισης, το οχυρό είναι μεγαλοπρεπές. Πολλά από τα παλιότερα κτίρια του Κούσκο (συμπεριλαμβανομένου του καθεδρικού ναού) είναι κατασκευασμένα από πέτρες του οχυρού. Δυστυχώς όταν θεσπίστηκε η απαγόρευση της αρπαγής των πετρών από το οχυρό, το 1561, η μεγαλύτερη ζημιά είχε ήδη γίνει από τους Ισπανούς κονκισταδόρες.

Σαξαχουαμάν (ΠΕΡΟΥ)

Το Σαξαχουαμάν είχε αρχίσει να χρησιμοποιείται σαν «λατομείο» από το 1537 με πρόσχημα να αποτρέψουν τους Ινδιάνους να αρπάξουν τις πέτρες και να απειλήσουν την πόλη.

Σαξαχουαμάν (ΠΕΡΟΥ)

Μερικοί ογκόλιθοι έχουν 300 τόνους βάρος, ύψος 30 πόδια και πολλές φορές έπρεπε να τα μεταφέρουν μέσα από δύσβατα ορεινά μονοπάτια για πάνω από 50 μίλια απόσταση. Παρ΄όλο δε που δεν υπάρχει ανάμεσά τους κάποιο συνδετικό στοιχείο, είναι με τόση ακρίβεια σκαλισμένοι που δεν χωράει να περάσει ανάμεσα τους ούτε η μύτη ενός μαχαιριού. Οι επάλξεις και οι προμαχώνες μήκους πάνω από 1200 πόδια, σχεδιάστηκαν να αντέχουν κάθε επίθεση.

Ταμπομακάυ, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Το Ταμπομακάυ (Tambomachay) αποτελεί έναν σημαντικό τελετουργικό αρχαιολογικό χώρο στην περιοχή του Κούσκο.

Ταμπομακάυ, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Πιο κάτω υπάρχει η “πηγή της αιώνας ζωής” όπου νερό αναβλύζει από δύο πέτρινους παράλληλους κρουνούς. (στο κέντρο της φωτογραφίας).

Ταμπομακάυ, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Σε έναν τοίχο, τέσσερις τραπεζοειδείς εσοχές αποτελούσαν τις τιμητικές θέσεις των διοικητών των τεσσάρων επαρχιών της αυτοκρατορίας των Ίνκα.

Ταμπομακάυ, Κούσκο (ΠΕΡΟΥ)

Οι δύο κρουνοί, με το "νερό της αιώνιας ζωής": αν θέλεις να ζήσεις για πάντα, απλώνεις τα χέρια -ένα σε κάθε κρουνό- και πλένεις το πρόσωπό σου!!! Τόσο απλά...