Οι καταρράκτες της Ισλανδίας

Καταρράκτες

Η Ισλανδία είναι ένας περίεργος τόπος. Είναι κατάσπαρτη με κρατήρες και μεγάλους ογκόλιθους ενώ ξαφνικά ο επισκέπτης της βρίσκεται μπροστά σε κοιλάδες που μοιάζουν καλυμμένες με μια ιδιαίτερα σκούρα ύλη. Περιστασιακά δε ξεπηδούν πίδακες θερμού αέρα.
Οι ιδιόμορφες κοιλάδες της καλύπτουν μια έκταση 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μερικά τμήματα της νότιας ισλανδικής ακτής δημιουργήθηκαν πριν από 9.000 χιλιάδες χρόνια περίπου, όταν το νερό ξεχύθηκε κάτω από τον μανδύα του πάγου που κάλυπτε την Ισλανδία πλημμυρίζοντας τους παγετώνες. Ακολουθώντας τη διαδρομή της νότιας ακτής, κατευθυνόμαστε βόρεια, προς την περιοχή που βρίσκεται ο καταρράκτης Skógafoss. Στη διαδρομή μας συναντάμε (τι άλλο;) αμέτρητους καταρράκτες...

Ο καταρράκτης Gullfoss

Οι περισσότεροι ποταμοί στην Ισλανδία σχηματίζουν στην πορεία τους εντυπωσιακούς καταρράκτες, όπως ο Gullfoss (Γκούλφος), το όνομα του οποίου σημαίνει "Χρυσός Καταρράκτης".
Οι καταρράκτες του Gullfoss έχουν δημιουργηθεί στην κοίτη του παγετωνικού ποταμού Χβίτα (λευκός ποταμός). Οι καταρράκτες αυτοί πέφτουν από ύψος 32 μέτρων μέσα σε ένα φαράγγι βάθους 70 μέτρων και μήκους 2,5 χιλιομέτρων.

Ο καταρράκτης Gullfoss

Στην κορυφή του καταρράκτη Gullfoss έχει δημιουργηθεί ένα μικρό μουσείο, το Sigrídarstofa, προς τιμήν της Sigríður Tómasdóttir, η οποία γεννήθηκε το 1874 στο Brattholt και πέθανε το 1957. Έμεινε γνωστή ως "Σωτήρας του Gullfoss", καθώς αφιέρωσε τη ζωή της στην ανάδειξη της περιοχής και των καταρρακτών ως σημαντικού τουριστικού προορισμού και ζώνης φυσικού κάλους.

Ο καταρράκτης Skógafoss

Ο καταρράκτης Skógafoss βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Ισλανδίας δίπλα στους απότομους βράχους της ακτής.
Ο Skogafoss είναι ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους καταρράκτες της χώρας, με πλάτος 25 μέτρων και υψόμετρο πτώσης υδάτων 60 μέτρα. Λόγω του δυνατού spray νερού που δημιουργείται κατά την πτώση των υδάτων, ένα ενιαίο ή διπλό ουράνιο τόξο είναι κανονικά ορατό τις ηλιόλουστες ημέρες.
Σύμφωνα με το μύθο, ο πρώτος άποικος Βίκινγκ στην περιοχή, Þrasi Þórólfsson, έθαψε έναν θησαυρό σε μια σπηλιά πίσω από τον καταρράκτη.
Πολλά χρόνια αργότερα, ένα ντόπιο αγόρι βρήκε το θησαυρό, αλλά μπορούσε να προσεγγίσει μόνο τη μεταλλική χειρολαβή του σεντουκιού με το θησαυρό. Πριν προλάβει να τον τραβήξει έξω, το σεντούκι με το θησαυρό ξεγλίστηρσε και εξαφανίστηκε πιο βαθιά στην καρδιά του καταρράκτη.
Στην ανατολική πλευρά του Skógafoss, ένα πεζοπορικό μονοπάτι οδηγεί στο πέρασμα Fimmvörðuháls, μεταξύ των παγετώνων Eyjafjallajokull και Myrdalsjokull. Κατευθύνεται προς τα κάτω στο Þórsmörk στην άλλη πλευρά, και συνεχίζεται ως το Laugavegur και Landmannalaugar.

Ο καταρράκτης Svartifoss

Κοντά στο κέντρο επισκεπτών του Skaftafell βρίσκεται ο καταρράκτης Σβαρτιφός (Svartifoss, Μαύροι Καταρράκτες) που χύνεται από ύψος 12 περίπου μέτρων. Το όνομά του προέρχεται από τις στήλες μαύρου βασάλτη πίσω του.
Στο Μεσαίωνα υπήρχαν μερικές μεγάλες φάρμες στην περιοχή, οι οποίες όμως εγκαταλείφθηκαν λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων και τις επακόλουθες εκροές παγετώνα. Οι δύο φάρμες συντηρούνται σήμερα βασικά από τον τουρισμό. Το πάρκο Skaftafell διαθέτει επίσης πληροφοριακό κέντρο και σημεία για κατασκήνωση. Πολλά μονοπάτια αναρριχήσεων διασχίζουν την περιοχή.

O καταρράκτης Dettifoss

Πλησιάζοντας τον παγετωνικό καταρράκτη Dettifoss, ο οποίος βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Jökulsárgljúfur, κοντά στην περιοχή Mývatn.

O καταρράκτης Dettifoss

O καταρράκτης Dettifoss βρίσκεται στον ποταμό Jökulsá á Fjöllum ο οποίος πηγάζει από τον παγετώνα Vatnajökull και συλλέγει ύδατα από μια μεγάλη περιοχή της Ν.Α. Ισλανδίας.
Ο καταρράκτης έχει πλάτος 100μ. Έχει το μεγαλύτερο όγκο νερού στην Ευρώπη: 500 κυβικά μέτρα νερού κάθε δευτερόλεπτο καταλήγουν με τρομερό θόρυβο στο φαράγγι Jökulsárgljúfur.

O καταρράκτης Dettifoss

Η λεκάνη απορροής του καταρράκτη Dettifoss (στο φαράγγι Jökulsárgljúfur).
Τεράστιος όγκος υδάτων με συνεχή ροή και έντονο θόρυβο.

Στην περιοχή του καταρράκτη Dettifoss

Ο καταρράκτης Dettifoss είναι προσβάσιμος από ένα δύσβατο δρόμο. Στη δυτική ακτή δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις και η θέα προς τον καταρράκτη εμποδίζεται από το συνεχές spray που δημιουργείται από την ορμητική πτώση των νερών. Στην ανατολική πλευρά υπάρχει ένα Information Panel το οποίο συντηρείται από το προσωπικό του Εθνικού Πάρκου Vatnajökull.

Ο καταρράκτης Hraunfossar , στον ποταμό Hvítá

Ο καταρράκτης Hraunfossar (Borgarfjörður, δυτική Ισλανδία) αποτελείται από μια σειρά μικρότερων καταρρακτών που σχηματίζονται από δεκάδες παραπόταμους και μικρά ρυάκια, που ρέουν σε μια απόσταση περίπου 900 μέτρων από το Hallmundarhraun.
Το Hallmundarhraun είναι ένα πεδίο λάβας που δημιουργήθηκε από μια έκρηξη σε ένα από τα ηφαίστεια που βρίσκονται κάτω από τον παγετώνα Langjökull.
Οι καταρράκτες χύνονται στον ποταμό Hvítá.
Το όνομα"Hraun" προέρχεται από την ισλανδική λέξη "hraun", που σημαίνει λάβα.
Κυριολεκτικά δύο βράχους πιο πάνω από τον Hraunfossar, υπάρχει ένας άλλος καταρράκτης, αποκαλούμενος Barnafoss.

Ο καταρράκτης Barnafoss, στον ποταμό Hvítá

Ο καταρράκτης Barnafoss, στον ποταμό Hvítá.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Barnafoss πήρε το όνομά του από δύο αγόρια που έπεσαν στα απόκρημνα βράχια του καταρράκτη.
Κάποτε, λοιπόν, στο αγρόκτημα Hraunás ζούσε μια εύπορη χήρα. Είχε δύο παιδιά, αρκετά νέα, όταν συνέβη ένα απρόσμενο και συγκλονιστικό γεγονός.
Ήταν Χριστούγεννα και επρόκειτο να παρακολουθήσουν την απογευματινή λειτουργία στο Gilsbakki. Η μητέρα, όλο το υπηρετικό προσωπικό του αγροκτήματος Hraunás (εκτός από τα 2 παιδιά), καθώς και οι κάτοικοι της περιοχής παρευρέθηκαν στη λειτουργία.
Τα παιδιά είχαν υποσχεθεί ότι θα μείνουν στο σπίτι για να παίξουν.
Το φεγγάρι έλαμπε και ο καιρός ήταν υπέροχος…
...Όταν όλοι επέστρεψαν σπίτι, μετά τη λειτουργία, τα παιδιά είχαν εξαφανιστεί.
Τα βήματά τους, τους οδήγησαν στην πέτρινη γέφυρα, πάνω στον καταρράκτη που σχηματίζει ο ποταμός Hvítá (στο σημείο που εικονίζει η ανωτέρω photo).
Εκεί διαπιστώθηκε η τραγική κατάληξη της απερισκεψίας των δυο νέων: στο δρόμο τους, αισθάνθηκαν ζάλη (ίσως από το πολύ κρύο και την κούραση) και έπεσαν στα παγωμένα νερά του ποταμού και πνίγηκαν…
Η μητέρα τους, συνειδητοποιώντας τι έγινε, και μέσα σε απερίγραπτη θλίψη και πόνο από τον χαμό των γιών της, κατέστρεψε την πέτρινη γέφυρα .
Πίστεψε πως έτσι, για πάντα, κανένας άλλος δεν θα διέσχιζε την πέτρινη γέφυρα πάνω από τον καταρράκτη.
Αργότερα, εις μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών της, παραχώρησε το αγρόκτημα Norðurreykir στην εκκλησία του Reykholt.